ஆக்கம்: இ.சொ.லிங்கதாசன்
தனது நண்பனாகிய அன்டோனியோ, தனது படகுப்பயணத் திட்டத்தைக் கேட்டதும், பயந்தாங்கொள்ளியாக தப்பித்து ஓடுகிறான் என்பதைத் துணிச்சலுள்ள சிறுவன் கொலம்பஸ் ஒரு நொடியில் புரிந்து கொண்டான். அவன் கலங்கவுமில்லை, பதட்டப்படவுமில்லை, தனது சவால்நிறைந்த திட்டத்தைக் கைவிடவுமில்லை. அவன் சிந்தனையில் நின்றதெல்லாம், தன் பெற்றோர் தன்னைத் தேடுவதற்கு முன்பாக இந்தப் படகுப் பயணத்தை முடித்துக்கொண்டு வீடு திரும்பிவிட வேண்டும் என்ற எண்ணம் மட்டுமே.அவன் தனக்கு அருகில் நின்றிருந்த, தான் வழமையாகப் பயிற்சியிலீடுபடும், ஒரு சிறிய படகை கூர்ந்து நோக்கினான். அது அவனுக்குத் தெரிந்த ஒரு ஏழை மீனவனுடையது. அந்தப் படகை வைத்துக்கொண்டு, அந்த மீனவன் மீன்பிடிப்பதற்காக ஆழ்கடலுக்குச் செல்வதில்லை என்பதும், கரையை அண்டிய கடற்பரப்பிலேயே அந்த மீனவன் மீன்பிடியில் ஈடுபடுவான் என்பதும் கொலம்பஸ் அறிந்திலன். அத்துடன் பெரிய கப்பலுக்கும், நடுத்தரமான படகிற்கும், மிகச்சிறிய வள்ளத்திற்குமிடையிலான வேறுபாடுகூட அந்தச் சிறுவனுக்குத் தெரியாது. அது மாத்திரமின்றி தான் செய்ய முடிவெடுத்திருக்கும் இந்தப் பயணமானது, தனது உயிருக்கே ஆபத்தாக முடியும் என்பதும் அச்சிறுவனுக்குத் தெரியாது.
அவன் அந்தப் படகைக் கட்டிவைக்கப் பயன்படுத்தப்பட்ட தூணிலிருந்து, அப்படகின் கயிற்றை மெதுவாக விடுவிக்கத் தொடங்கினான். யாராவது தன்னைக் கவனிக்கிறார்களா என்று சுற்றிவரப் பார்த்துக் கொண்டான். தன்னை யாரும் அவதானிக்கவில்லை என்பதை உறுதி செய்தவன், அருகில் நின்றுகொண்டிருந்த மற்றொரு படகில் கிடந்த துடுப்பு ஒன்றையும், அதற்குள் கிடந்த கிழிந்த துணியாலான பாய் ஒன்றையும், ஒரு பெரிய பாய்மரம் ஒன்றையும் எடுத்துக் கொண்டான். அந்தப் பாயும், பாய்மரமும், தான் பயணம் செய்யத் தீர்மானித்திருக்கும் சிறிய படகிற்கு எந்தவிதத்திலும் பயன்படப் போவதில்லை என்பதும், தான் செய்வது ஒரு 'திருட்டு' என்பதும் அவனுக்குத் தெரியாது.தூணிலிருந்து படகை முற்று முழுதாக விடுவித்ததும் காற்று வீசிய...
(அடுத்த வாரமும் தொடரும்)
உங்கள் கருத்துக்களும் வரவேற்கப்படுகின்றன.
கருத்துகள் இல்லை:
கருத்துரையிடுக